موزش اینترنت به زبان ساده

اینترنت، در ساده ترین تعریف، عبارتست از کامپیوترهایی که در سراسر دنیا به هم متصل هستند، شبکه ای که این کامپیوترها را به یکدیگر متصل می سازد، و متدهای انتقال اطلاعات روی این شبکه.
اینترنت یک چیز مستقل نیست که دیگران کامپیوترهایشان را به آن متصل کنند. بلکه اینترنت خود حاصل بهم پیوستن این کامپیوترهاست. در واقع وقتی به کامپیوترهای یک سرویس دهنده اینترنت (ISP) متصل می شوید، کامپیوتر شما هم جزئی از اینترنت می شود. در سایر مقالات سایت ایران کالا مطالب  مفصلی در مورد اینترنت وجود دارد توصیه می کنم برای درک تمام مفاهیم اینترنت آنها را مطالعه کنید. در واقع اینترنت به انواع بسیار گوناگونی از سرویس های مخابراتی ، از خطوط ساده تلفنی گرفته تا کابل های نوری پر سرعت و کانال های ماهواره ای، متکی است. اگر این کانال های مخابراتی را بزرگراه اینترنت بدانیم، مسیریاب ها ( routers ) کامپیوترهایی که بر انتقال اطلاعات بین نقاط مختلف نظارت می کنند، پلیس های راهنمایی آن هستند.

وِب (Web) یا وب سایت چیست؟  ( website )

وب مهمترین و پر کاربرد ترین استفاده اینترنت است. شاید بتوان مفهوم اینترنت را به گونه ای در وب خلاصه کرد. به مجموعه کلیه صفحاتی که در اینترنت دارای یک آدرس مشخص هستند و کاربران می توانند آنها را مشاهده کنند، وب سایت گفته می شود. تاکنون تعریف دقیقی از وب نشده است. وقتی شما در روزنامه نشانی اینترنتی یک شرکت را می بینید، در واقع آدرسی را در دست دارید که با استفاده از آن می توانید یکی از صفحات موجود در وب را ببینید که متعلق به شخص یا سازمانی خاص است.
هر آدرس اینترنتی کاراکترهای خاصی است که منحصر به یک سازمان یا فرد است و هیچ شخص یا سازمان دیگری توانایی استفاده از این آدرس برای سایت خود را ندارد. برای اینکه شخصی صاحب یک آدرس مستقل شود، ملزم به پرداخت پول و خرید آن آدرس است.

آدرس های اینترنتی از سه بخش مختلف تشکیل می شوند:

1- نوع پروتکل
2- نام سرویس
3- نام منحصر به فرد
4- پسوند نوع دامنه

پروتکل قوانینی هستند که برای ارسال و دریافت اطلاعات از آنها استفاده می شود که در حال حاضر عمده این پروتکل http می باشد. برای سرویس وب (هر سایت از چند صفحه وب تشکیل می شود) از عبارت WWW استفاده میشود که به معنای وب جهانی میباشد. سرویس های دیگر نیز وجود دارند که آنها در مقالات دیگر سایت ایران کالا بررسی شده اند. پسوند نوع دامنه نیز یک عبارت است که اکثرا از 3 کاراکتر تشکیل شده است و نشان دهنده نوع سایت است.

برخی از این پسوندها عبارتند:
Com
Net
Org
پسوندهای دیگری نیز وجود دارند از جمله پسوندهای دو حرفی که بیشتر برای نام کشور مورد استفاده قرار می گیرند (برای ایران ir است) و برخی پسوندهای اختصاصی دیگر. حتما از خود می پرسید که چرا آدرس سایت ها همواره به زبان انگلیسی نوشته میشود، آیا نمی توان مثلا از زبان فارسی استفاده کرد؟
جواب مثبت است. سیستم نامگذاری دامنه (DNS) در حال حاضر تنها بر روی چند زبان خاص فعالیت میکند که نزدیک 95% آن را زبان انگلیسی تشکیل میدهد. در ایران نیز طی دو سال گذشته ثبت نام برای دامنه های فارسی انجام شده که به زودی شاهد دامنه هایی با استفاده از حروف فارسی خواهیم بود.

این روزهـــــــــا همـه از قصـــر کـــــــــــــــــاغذی دیـــــــدن مـیـکنن شمــــــا چطــــــــور؟!؟

صفحه قبل 1 صفحه بعد